Study of casting problems for solution on the development of modern jewelry casting

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาปัญหาในงานหล่อและพัฒนาแนวทางแก้ไขปัญหาในงานหล่อ เครื่องประดับสมัยใหม่ ที่มีการสร้างต้นแบบตัวเรือนเครื่องประดับจากกระบวนการผลิตด้วยเทคโนโลยีการ ขึ้นรูปด้วยเครื่องสร้างต้นแบบอย่างรวดเร็ว (Rapid Prototype Machine) ด้วยวัสดุแว็กซ์ wic100a โดย ทาการศึกษาอุณหภูมิการอบเบ้าปูน เพื่อกาจัดแว็กซ์ออกจากเบ้าปูนให้สมบูรณ์ แล้วทดลองนาไปหล่อเป็น ตัวเรือนโลหะ ผลจากการศึกษาการอบเบ้าปูนที่ใช้ต้นแบบตัวเรือนวัสดุ wic100a เมื่อนามาเปรียบเทียบกับ กราฟการอบเบ้าปูนที่มีต้นแบบตัวเรือนเป็นแว็กซ์เขียวทั่วไป จากการศึกษาพบว่าวัสดุแว็กซ์เขียวเมื่อได้รับ ความร้อนจะเริ่มหลอมละลายที่อุณหภูมิ 90 องศาเซลเซียส จนหลอมละลายจากก้อนเป็นของเหลว ทั้งหมดที่อุณหภูมิ 120 องศาเซลเซียส ซึ่งสามารถใช้อุณหภูมิและเวลาที่กาหนดไว้จากมาตรฐานทั่วไป นามาใช้ในการอบเบ้าปูนเพื่อกาจัดแว็กซ์ได้ โดยใช้อุณหภูมิสูงสุดเพื่อเผาไล่เศษขี้เถ้าแว็กซ์ที่ 750 องศา เซลเซียส แต่แว็กซ์ wic100a ไม่หลอมละลายในช่วงอุณหภูมิต่าว่า 270 องศาเซลเซียส แต่จะเกิดการเผา ไหม้แทนโดยใช้อุณหภูมิเผาให้ตั่งแต่ 270-450 องศาเซลเซียส ในสภาวะปกติ 350-500 องศาเซลเซียสใน เมื่ออยู่ในเบ้าปูน และต้องใช้อุณหภูมิในการเผาไล่ขี้เถ้าแว็กซ์ถึง 850 องศาเซลเซียส เพื่อเผาไล่เศษขี้เถ้า แว็กซ์ จึงจะสามารถทาให้โพรงแบบสะอาด เมื่อนาเบ้าปูนไปหล่อด้วยโลหะเงินสเตอร์ลิง 925 แล้วได้ ชิ้นงานที่มีความสมบูรณ์ดี